biografikon, 2

(2. nastavak)

Ovo su tekstovi sa pomenutih spomenika. Ovdje sam koristio Manđeralove transkripte, odnosno, Draška Kaselja, koji ih je za Manđerala radio, smatrajući da mi na tome neće zamjeriti, jer su ovaj posao radili sa puno ljubavi i predanosti.

A ovdje pominjani Niko Hadžistanišić je, prema Manđeralu, bio predsjednik ckveno-školske opštine kad se 1847. gradila srpska osnovna škola, zgrada sadašnje gimnazije (ovo sadašnje odnosi se na 1984. godinu, kada je taj tekst objavljen).

A takođe pominjani Risto Stanišić, otac moga oca, bio je vrlo imućan, ali je čitavog života radio u državnoj službi u raznim bosanskim mjestima, u Tuzli, Cazinu, Mostaru, Trebinju... a veliki novac od nekih prodatih imanja uložio je u banke, koje su za vrijeme krize bankrotirale, pa je umro kao penzioner u iznajmljenom stanu u Trebinju.

Na slici je Risto Stanišić na vjenčanju sa Gospavom (r. Marković) u Tuzli 1900. godine.

(Nastaviće se sutra po srednjeevropskom vremenu)